De video’s en artikelen beschreven de vertwijfeling in de ziekenhuizen en het compleet onbekende terrein waarin de Italianen waren beland. En nadat ikzelf van een bijeenkomst van dertig mensen op donderdag naar een semi-lockdown op zaterdag was gegaan, voelde ik op zondag diepe, fysieke angst. Toen stuitte ik op de inmiddels bekende video’s van Italianen die samen, maar ieder op hun eigen balkon liederen zongen. Ik was diep ontroerd.

Ik realiseerde me: we zijn fysiek gescheiden en de omstandigheden zijn griezelig en verdrietig en er is niet heel snel zicht op verbetering, maar we kunnen nog steeds samen zijn en onze spirit een boost geven. We kunnen gescheiden en toch samen creatief zijn en innig verbonden. Toen ik daarna ook nog mensen op Twitter zag aanbieden om boodschappen te doen of te koken voor anderen, wist ik: dit is hoe we onze veerkracht opbouwen! En ik sprong in actie. Deze tekenen van verbinding, deze mensen die opstaan, de hulp aan elkaar, de samenwerking, de inspiratie en creativiteit, ik besloot ze te verzamelen op Facebook en te delen. Ik verzamelde een groepje vrienden om me heen, en we gingen los…

Bram van Oosten liet me zijn creatieve fotomateriaal gebruiken als basis voor het ontwerp. (By the way, zijn werk is ook de basis voor het ontwerp van deze website.) In een paar uur tijd maakte Rogier Rosema, een geweldige vormgever waar ik vaak mee samenwerk, (en wiens bureau ook deze website heeft ontworpen) een ontwerp. Mijn vrienden Hidde Visser, Paula Zwitser, Odette van Zijdveld vormden met mij het eerste redactieteam. Later die dag sloten Sigrid van Iersel en Marjolijn van Eijsden aan. En binnen een paar begonnen we de pagina Love in the Time of Corona. Subtitel: Kindness + creativity + inspiration = resilience. En binnen de eerste 24 uur hadden we 200 volgers. Inmiddels zijn dat er een kleine 500.

Ondertussen zijn de voorbeelden van community spirit en creativiteit zo talrijk dat we met onze FB-pagina maar slechts een fractie van de mooie voorbeelden boven water halen. Niettemin, wij gaan door zoveel mogelijk voorbeelden te verzamelen en te delen. Als een soort journalistieke documentatie, als bron om mensen en initiatieven te inspirerend over de hele wereld. Als bedankje aan al deze mensen die deze gave dingen doen. Als een lichtpuntje of sprankje hoop op moeilijke dagen.

Voor ons is het fascinerend en mooi om getuige te zijn van deze toename in community spirit. Het geeft ons persoonlijk ook hoop en houd ons mentaal gezond. En persoonlijk, stemt het mij optimistisch over de toekomst. Na Corona.